Na het doorlopen van 6 klassen van de Openbare Lagere “de Brederode school” ontvingen wij “ten afscheid” een fraaie tegel. En dat allemaal in 1956. “Meester Mulder” dank u wel.
Van zijn voornaam wisten wij niks af. Hij heette vast Henk of Herman. Een aardige kerel. Toen al wel had ik het idee dat het soms een zware baan was. De meeste kinderen waren net tegen het einde van de oorlog geboren . . . Een deel van de lokalen in de school waren nog leeg.
Met het starten in de 1e klas waren er nog geen 3e, 4e, 5e en 6e klassen. Wij stoomden door.
Alles was nieuw zoals de school zelf, een Finse school van hout. Dat was heel bijzonder.
En dan nu met de tegel naar huis. Een soort van diploma.