Dit is niet het verhaal van “Ooievaarskuitenvet” of de “Vierkante gaatjesboor”. De booromslag is nog van de periode van vòòr de “pompschroevendraaier”. Dat akelige ruwe stuk gereedschap waarmee je zo makkelijk uit kon schieten, de schroevendraaier stond dan ongemerkt in je bovenbeen en stevig ook. De houten booromslag is van ver vòòr de laatste Wereldoorlog II. Scheepstimmerlui werkten er al in 1700 mee. Mijn vader hield van degelijk werk en gebruikte ook degelijk gereedschap, waaronder de booromslag. Hij wilde je graag leren hoe je daarmee moest omgaan om plezier aan te kunnen beleven. De diverse beschikbare boren en schroevendraaiers waren gevat in een conische hardhouten stift. Deze stift plaatste je in de omslag en zat muurvast.
Op het witte hout is in het midden een dergelijke stift zichtbaar.
In de ’50 en ’60’er jaren van de vorige eeuw kwamen de electrische boormachines, zij vervingen de handboormachines. Net als bij vroegere slagroom machientjes moest je stevig doordraaien, het gaatje kwam dan wel. Bij bol.com is zij nog verkrijgbaar. Nee, nee niet de gaatjes maar de handboormachine.
Vader bleef zijn booromslag trouw, door dik en dun. Hij maakte duidelijk dat je een gleufschroef, geplaatst met een schroevendraaier, beslist na moet draaien met een booromslag. Beter is er niet. Pas dan zat de constructie echt voor 100 jaar vast.
Het was de tijd dat er nog “tijd” was. Nu draaien die soort van machines op elektra, tijd ontbreekt en elke dag 2 uur tekort. Over stevigheid zullen wij het maar niet hebben.